راهیابی یک زن مسلمان و محجبه به نام “ایلهان عُمَر” به مجلس نمایندگان آمریکا و اظهارنظرش درمورد نقش لابی های صهیونیستی در سیاست های آمریکا، جنجال زیادی در رسانه های این کشور به پا کرد.
«جینین پیرو» مجری فاکس‌نیوز در سخنانی نژادپرستانه گفته بود که حجاب «ایلهان عمر» ناقض قانون اساسی آمریکا است. ایلهان عمر نیز در واکنش به سخنان او گفته: تعهد هیچ فردی به قانون اساسی را نباید به‌خاطر ایمانش به یک دین یا زاده شدن در کشوری خاص زیر سؤال برد.
با اینکه این جنجال لفظی با عذرخواهی مدیر شبکه فاکس نیوز پایان یافت اما واشنگتن پست ظاهرا راضی نشد و در دفاع از ایلهان مجبور شد به شبهات افسانه ای حجاب پاسخ بدهد!!
واشنگتن‌پست در گزارش خود نوشت:
۵ افسانه درمورد حجاب!
از «باربی محجبه» تا «ایموجی با حجاب»؛ هم‌اکنون پوشش زنان مسلمان را می‌توان در همه‌جا دید. برخی معتقدند که زنان باحجاب یا زنانی که صورت خود را پوشانده‌اند قربانی بوده یا تحت سلطه قرار دارند و برخی دیگر نظیر «هاست جینین پیرو» مجری فاکس‌نیوز این ادعا را مطرح کرده‌اند که حجاب ایلهان عمر، در تضاد با قانون اساسی آمریکاست. این ادعا، یکی از افسانه‌های متعددی است که درباره پوشش حجاب مطرح می‌شود که در ادامه به تعدادی از آنها اشاره می‌شود.
افسانه شماره ۱: حجاب یعنی «روسری»
طی ماه جاری، نشریه «آرمی‌تایمز» گزارش یک رخداد را داد که طی آن، یک افسر ارشد، به یکی از نظامیان دستور داد تا روسری خود را بردارد. این در حالی است که این نظامی، معافیت تأییدشده‌ای از فرمانده تیپ خود، برای پوشیدن حجاب با لباس نظامی خود داشته است.
حجاب، به معنای حاجب یا مانع و نه صرفاً به معنای روسری بوده و قرآن از کلماتی نظیر «خِمار» و «جِلباب» و نه حجاب برای توصیف لباس زنان استفاده کرده است.
خِمار به معنای پوشش و همتراز چیزی است که ما می‌توانیم از آن به عنوان روسری [بزرگ] استفاده کنیم، و جلباب نیز به معنای لباسِ رویی است.
حجاب به‌عنوان کلمه‌ای عمومی برای توصیف پوشش سر زنان مسلمان استفاده می‌شود اما قوانین شریعت درباره عفت، بیش از پوشش موها بوده و شامل گستره‌ای از رفتار و پوشش بوده که درباره هر دو جنس مرد و زن تطبیق دارد و هدف آن، محافظت تعاملات میان زن و مرد از جنون جنسی است و ضرورتاً استفاده از حجاب به معنای استفاده از روسری نیست.
افسانه شماره ۲: پوشیدن حجاب بر خلاف ارزش‌های آمریکایی‌هاست
پس از جبهه‌گیری علیه دیدگاه‌های سیاسی ایلهان عمر، مجری شبکه خبری فاکس‌نیوز گفت: «درباره این فکر کنید: عمر حجاب می‌پوشد که بر اساس قرآن به زنان می‌گوید تا آن را بپوشند. آیا پایبندی وی به این دکترین اسلامی که نشان‌دهنده پایبندی وی به قوانین شریعت است در تضاد با قانون اساسی ایالات متحده است؟»
اینها نه تنها درباره شریعت برداشت اشتباهی کرده‌اند بلکه فراموش کرده‌اند که اقداماتی نظیر پوشیدن حجاب، دقیقاً نوعی از آزادی‌هایی است که قانون اساسی ما درصدد حفاظت از آن است.
بند اول اصلاحیه قانون اساسی آمریکا می‌گوید «کنگره هیچ قانونی را راجع به دین نباید تصویب کند و این بدان معناست که دولت نمی‌تواند به نفع یا علیه یک دین در مقابل دین دیگر عمل کند. به عبارت دیگر اسلام، هیچ‌گونه تضاد بیشتری با قانون اساسی نسبت به مسیحیت ندارد. بند اول اصلاحیه قانون اساسی همچنین هر قانونی که فعالیت آزادانه دینی را محدود کند، رد می‌کند.
افسانه شماره ۳: پوشش حجاب، ظلم به زنان است!
«ریتا پناهی» ۴ سال پیش در مقاله‌ای در روزنامه استرالیایی تلگراف نوشت بود: «این (حجاب)، نمادی از سرکوبگری است. لطفاً برای آن (حجاب پوشیدنِ دختران در سن تکلیف) جشن نگیرید!»
«لیدیا گویروس» سخنگوی حزب سیاسی «رپوبلیکانز» فرانسه در پیامی توئیتری نوشته است:«من بارها تحمیل حجاب به دختران کوچک را محکوم کرده‌ام. این کار نوعی سوء استفاده و از بین بردن ارزش‌های ماست!»
اما این نکته که پوشیدن حجاب ذاتاً سرکوبگری است، نادیده گرفتن شخصی است که این کار را انجام می‌دهد. سومین موج فمینیسم، معتقد است که زنان باید خودشان انتخاب کنند که چه کاری برای آنها بهترین است و به نظر نمی‌رسد که عدم پوشش سر، به معنای آزادی برای زنان است. از آن بیشتر، اتفاقاً این، کشف حجاب اجباری است که در زمان‌ها و مکان‌های متفاوت، ابزاری برای سرکوبگری به شمار می‌آید.
دولت‌های سکولار در سراسر جهان از جمله در کشورهایی که اکثریت مسلمان دارند، زنان را مجبور می‌کنند که برای حضور در مدارس یا ادارات عمومی باید بدون حجاب باشند. حتی گاهی برای راه‌رفتن در خیابان‌ها نیز عدم پوشش حجاب، اجباری است که به طور مثال می‌توان به اواخر حکومت پادشاه ایران اشاره کرد که در تلاش بود تا از جوامع غربی تقلید کند و پوشش لباس‌های سنتی تشویق نمی‌شد. در ترکیه نیز برای چند دهه، پوشیدن روسری در ادارات دولتی ممنوع بود. امروزه فرانسه هم محدودیت‌های قانونی درباره پوشیدن حجاب اعمال کرده است. پوشش داوطلبانه می‌تواند نوعی توانمندسازی و نه سرکوبگری باشد.
افسانه شماره ۴: مسلمانان معتقد، حجاب دارند. مسلمان بی‌اعتقاد حجاب ندارند.
در حالی که حجاب، یکی از الزامات زن در اسلام است اما از اصول دین به شمار نمی‌آید. برخی از زنان مسلمان، موهای خود را می‌پوشانند چون معتقدند که ایمان نیازمند آن است. پوشش موهای زنان مقیاس بدی برای میزان اعتقاد زنان است. برخی زنان حجاب می‌پوشند اما به صورت مرتب نماز نمی‌خوانند یا در طول ماه رمضان روزه نمی‌گیرند. بسیاری از زنان مسلمان هم موهای خود را نمی‌پوشانند اما به صورت منظم نماز خوانده و روزه می‌گیرند.
افسانه شماره ۵: حجاب فقط برای زنان است
حجاب، مجموعه‌ای از اقدامات برای یک شیوه زندگی عفیفانه است. برخی از این قوانین بر زن تطابق دارد و برخی دیگر بر مردان تطبیق می‌یابد. به طور مثال زمانی که مردان لباس‌های تنگ می‌پوشند تا عضلات خود را نشان دهند بر خلاف عفت اسلامی عمل کرده‌اند. علمای اسلامی معتقدند که یک مرد نباید لباس‌هایی بپوشد که مناسب نبوده و بدن او را نشان دهد.
پوشیدن روسری یکی از انواع حجاب است اما مردان اغلب فراموش می‌کنند که حجاب بسیار بیشتر از آن است و در قرآن، زمانی که حجاب را خطاب قرار می‌دهد اول زنان را مورد خطاب خود قرار نمی‌دهد. قرآن، زمانی که درباره حجاب صحبت می‌کند ابتدا دستور می‌دهد که مردان نباید به زنان خیره شده و نسبت به آنها بی‌پروا باشند.
گزارش واشنگتن‌پست، یکی از ده‌ها گزارشی است که طی مدت اخیر، درباره حجاب در رسانه‌های غربی منتشر شده و نشان می‌دهد موج اسلام‌گرایی و سبک زندگی اسلامی در غرب، به‌رغم فشارهای فرهنگی و اسلام‌هراسی، همچنان رو به پیشرفت است و افکار عمومی غرب، مایل به دانستن و دریافت اطلاعات بیشتر درباره این نوع از سبک زندگی است.
این مطلب ترجمه مقاله واشنگتن پست به نقل از خبرگزاری فارس میباشد. برای مطالعه مقاله اصلی از سایت واشنگتن پست روی لینک زیر کلیک کنید.
ارتباط با ما
ثبت ديدگاه