بدون توقف با موضوع حجاب؛ در این یادداشت، متن پیاده شده چهارمین قسمت از برنامه بدون توقف با موضوع حجاب پیش روی شماست. این برنامه در شهریور ماه ۹۷ از شبکه سوم سیما به روی آنتن رفت. این قسمت از برنامه به موضوعات زیر اختصاص داشت:

عبارت “حجاب اجباری” یک مغلطه است
حجاب درحال حاضر ماهیت سیاسی دارد
زنان بدپوشش در جاده تهران_قم
مقایسه اوضاع حجاب در ایران و کشورهای مسلمان همسایه
مسلمان بودن مردم، نشان دهنده اسلامی بودن کشور نیست
چرا سلبریتی ها در خارج از کشور باید حجاب داشته باشند
حجاب به مسلمانان اختصاص ندارد
تفاوت الزام به حجاب و الزام به بی حجابی
فرانسه طبق قانون اساسی اش حق منع حجاب را ندارد
عقل شما یا عقل من؟ کدام ملاک است
وقتی رعایت قانون، اختیاری شود
علت اصلی مشکلات اقتصادی
مسئله حجاب را نباید با خودِ حجاب حل کنیم
فحشا در کشورهای اسلامیِ بی قانون

 

فایل ویدیویی برنامه را در تلوبیون ببینید. لینک در تلوبیون

 

مجری: آقای غلامی جلسه قبل بیشتر درباره کلیات حجاب بحث کردیم. بعد از برنامه هم با دوستان بحثی داشتیم و دوستان قبول کردند که حجاب در کشور ما قانون است حتی برای غیرمسلمانها. اما [سوالی که در این رابطه مطرح است اینست که] چرا وقتی یک فرد هنرپیشه یا ورزشکاری از کشور خارج میشود و در مسابقه یا جشنواره ای حاضر میشود، حتی اگر نماینده رسمی جمهوری اسلامی هم نباشد ما از او انتظار داریم که باحجاب باشد و اگر احیانا عکسی از او بیرون بیاید که در آن مجامع حجاب را رعایت نکرده است، با او برخورد میشود و مورد هجمه قرار می گیرد. از طرف دیگر وقتی یک خارجی برای ورزش یا چیز دیگری به ایران میاید، انتظار داریم قانون کشور ما را رعایت کنند ، اما اگر یک بازیگر ایرانی به خارج برود، انتظار نداریم قانون آنجا را رعایت کند. یعنی انتظار داریم باز هم درکشور دیگر، قانون کشور ما را رعایت کند!

 

عبارت ” حجاب اجباری ” یک مغلطه است

دکتر غلامی: بسم الله الرحمن الرحیم و سلام. قبل از پاسخ به سوال شما دو تا تذکر را که در جلسه قبل هم مطرح کردم دوباره مطرح می کنم. تذکر اول اینکه: شاید برای بعضی سوال پیش بیاید که در این شرایط اقتصادی، اینها چقدر دلشان خوش است که دارند راجع به حجاب صحبت می کنند. [میپرسند] آیا درحال حاضر بزرگترین مشکل، حجاب هست؟ من قبلا هم عرض کردم که نه بزرگترین گناه، بدپوششی است و نه تنها گناه. اما اینکه یک مسئله اجتماعی سیاسی اقتصادی ما را از بقیه مسائل دور کند حرف درستی نیست.

تذکر دوم مربوط به عبارت حجاب اجباری است که ما جلسه پیش خیلی سعی کردیم بگوییم که چیزی به نام حجاب اجباری نیست ولی گویا سعی مان باطل بوده و شما بزرگواران اصرار دارید که این کلمه را تکرار کنید. حجاب از سنخ عقیده است و عقیده اجبار بردار نیست.

مجری: به هرحال اجباری است دیگر؟

دکترغلامی: باید بگوییم حجاب قانونی. مثال چراغ راهنمایی را زدم جلسه پیش و گفتم ساعت سه نیمه شب به چراغ قرمز می رسم و کسی هم در خیابان نیست، اینجا چون اعتقاد دارم توقف نمی کنم، چون قانون هست توقف می کنم. نمیگوییم چراغ قرمز اجباری. می گوییم چراغ قرمز قانونی.

مهمانان برنامه: این بازی با الفاظ هست آقای دکتر.

غلامی: ببینید شما وقتی در جامعه حجاب را قربه الی الله رعایت کنید اجر معنوی میبرید و اگر از ترس قانون رعایت کنید اجر معنوی نمی برید. پس بازی با الفاظ نیست.

مهمانان برنامه: ببینید اونجایی که امام میگویند رد شدن از چراغ قرمز حرام است، در جامعه اسلامی دارند قانون را به حلال و حرام گره می زنند. یعنی اگر ناظر قانونی هم نباشد باید قانون را رعایت کنم. همین رو شیفت بدهید به حجاب.

دکترغلامی: خب شما تشرف ببرید یک کشور غیر اسلامی. اونجا چراغ قرمز نیت قربه الله رعایت می شود؟ درسته که در جامعه اسلامی به خاطر قانونگذار قوانین حیثیت شرعی پیدا می کنند. ولی شما همین دو گزینه را بردارید ببرید توی فرانسه. توی فرانسه که ایستادن پشت چراغ قرمز حکم واجب و حرام ندارد!

مهمانان برنامه: خب ما هم همین را میگوییم که چون [حجاب] یک امر شرعی و عقیدتی است و توش باید نیت قربه الی الله باشد نباید به قانون تبدیل شود.

مهمانان برنامه: حجاب یک پدیده اجتماعی است ما نیاییم در این برنامه مدام بگوییم پدیده ارزشی. در شرع هم حجاب تحمیل نشده بلکه توصیه شده است.

غلامی: مگر پدیده های اجتماعی و ارزشی دو مفهوم متناقض با همدیگر هستند؟ من چند مثال برای شما بزنم که یک پدیده ای هم [می تواند] ارزشی باشد و هم اجتماعی؟

 

“مسئله حجاب” درحال حاضر ماهیت سیاسی دارد

مهمانان برنامه: ببینید استاد آنچه که ما سرش نظر واحدی داریم این هست که حجاب در جامعه موضوعی است که اشتباه فهمیده شده است. ما حجاب را تبدیل کردیم به یک مسئله سیاسی اجتماعی. درصورتیکه حجاب یک مسئله فرهنگی آموزشی است. و اینجا همان نقطه ای است که هم جمهوری اسلامی اشتباه کرده و هم مسیح علی نژاد. هردو موضوع را سیاسی کردند. و هیچ کدام هم نمی توانند مردم را با خودشان همراه کنند. هیچ کدام مردم را با خودشان هراه نمی بینند چرا؟ چون هیچ کدام مسئله را درست نفهمیدند! مثل این میماند که من مشکل عروقی داشته باشم و بروم پیش دکتر اعصاب.

غلامی: اینکه می فرمایید درست تبیین نشده را قبول دارم ولی اینکه سیاسی نیست را خیر. حجاب یک پدیده چند بعدی است. بحث فرهنگی آموزشی اش به خود فرد برمیگردد. ولی اینکه می خواهد با چه پوششی در جامعه حاضر شود و بطورعمدی میخواهد توجه دیگران را به پوشش خود جلب کند، اینجا دیگر حجاب یک مسئله فرهنگیِ فردی نیست. بعدا درباره اینکه حجاب یک امر خصوصی است یا عمومی بیشتر صحبت خواهیم کرد.

زنان بدپوشش در جاده تهران_قم

و یک جای دیگر هست که فردی می خواهد بوسیله پوشش، یک امر دیگری را در جامعه سیاسی نهادینه کند. مثل اتفاقی که در اندلس افتاد و عده ای تصمیم گرفتند عمدا با بدپوششی یک اتفاقی را رقم بزنند. مثلا یک اتوبوسی را در جاده قم_تهران گرفته بودند که اینها خانم هایی بودند که از تهران می رفتند قم با پوشش های نامناسبی در شهر تردد می کردند تا بعداز ظهر. و عصر هم با همان اتوبوس برمی گشتند تهران. خب آیا الان می توانیم بگوییم حجاب یک مسئله فردیِ فرهنگی است. خیر حجاب برای این وضع نشده ولی بعضی از پوشش، این استفاده ها را می کنند. اینکه جمهوری اسلامی حجاب را سیاسی کرده است خیر. ولی یک عده ای سیاسی اش کردند. من الان با حکومت مشکل دارم میشینم فکر میکنم چه کاری کنم حال جمهوری اسلامی را بگیرم؟ میبینم با بدپوششی میتوانم. این نماد نشان دادن مخالفت با جمهوری اسلامی است.

مجری: آقای دکتر عموم جامعه اینگونه نیستند.

غلامی: میخواهم بگویم پس از حجاب استفاده سیاسی هم میتوان کرد. حتی استفاده اقتصادی میشود کرد. طرف میبیند از یک پوششی میتواند نفع اقتصادی ببرد. مسئله حجاب در وهله اول یک مسئله اجتماعی است اما میتواند خاصیت سیاسی، اقتصادی اجتماعی هم پیدا کند.

مسئله حجاب در وهله اول یک مسئله اجتماعی است اما میتواند خاصیت سیاسی، اقتصادی اجتماعی هم پیدا کند.

مقایسه اوضاع حجاب در ایران و کشورهای مسلمان همسایه

مهمانان برنامه: قطعا همینطوره. ولی شما کشورهای همسایه را ببینید. عراق افغانستان و پاکستان. در هیچ کدام حجاب اجباری نیست، ولی چون آنها هم جوامع اسلامی هستند برای همه آنها هم این توطئه وجود دارد که بخواهند به همین سمت ببرند. اما فرق ایران در این موضوع اینست که وقتی انقلاب شد حضور زنان درانقلاب نقطه قوت انقلاب شد. اما همین زنان الان شدند نقطه ضعف انقلاب و پاشنه آشیل! چرا؟ چون یک قوانینی هست که همین زنان باهاش مشکل دارند. به خاطر قوانین و فقه مردانه ای که برجامعه حاکم شده و موجب شده مسئله ای بنام حقوق زنان شکل بگیرد. شما اگر تشریف برده باشید عراق یا کشورهای همسایه، آنجا هم بی حجابی دارد بیشتر میشود ولی مثل ایران بحرانی نشده است، درصورتیکه آنجا هم این توطئه ها وجود دارد. چرا چون از اول نیامدند مسئله زن را آنقدر بزرگ کنند و بگویند این نقطه قوت من است که حالا نتواند از پسش برآیند.

غلامی: سه تا نکته در فرمایشتون بود. گفتید کشورهای اسلامی همسایه که این کشورها اسلامی نیستند. کشور اسلامی یعنی کشوری که معتقد باشد احکام اسلامی را میخواهد پیاده کند. درحالیکه اینطور نیست و همین الان در کشورهای همسایه مثلا در بحث حقوقی، شرعیات را دارند از بقیه جرائم و مجازات جدا میکنند.

مهمانان برنامه: من بحث حقوقی اش را نگفتم به لحاظ فرهنگی گفتم. بالاخره بیشتر مردمشون مسلمانند.

مسلمان بودن مردم، نشان دهنده اسلامی بودن کشور نیست

غلامی: نظام فرهنگی شان را هم عرض میکنم. الان در آذربایجان ۹۰ درصد مردمشان مسلمانند، ولی سیاست هاشان کاملا لائیک هست. پس صرق مسلمان بودن مردم یک کشور نشانه اسلامی بودن آن کشور نیست. کشور اسلامی کشوری است که میخواهد قوانین اسلامی را پیاده کند. نه عراق نه افغانستان نه پاکستان و آذربایجان هیچ کدام نه ادعایی دارند و در مقام عمل هم اسلامی هستند.

نکته دوم اینکه گفتید آنها اسلامی اند علیه آنها هم توطئه هست که من قبول ندارم. علیه آنها توطئه نیست. در کشور ما هنوز تحریم های آمریکا اجرا نشده، نخست وزیر عراق گفت ما موافق نیستیم ولی همراهی میکنیم! و پاکستان هم که برادر تنی آمریکاست!

این مطلب را هم ببینید:   برنامه بدون توقف با موضوع حجاب (قسمت سوم)

مهمانان برنامه: در مسائل فرهنگی بالاخره داره برایشان توطئه میشود. اینهمه محصولات فرهنگی دارد برایشان تولید میشود!

غلامی: عراق و افغانستان تهدیدی برای آمریکا نیستند و اصلا در حدی نیستند که بخواهند تهدید باشند نه به جهت اقتصادی و نه به جهت سیاسی. کشورهای تابعی هستند. اون کشوری که برای امریکا ایجاد دردسر میکند ماییم که این واضح است. در ماهواره چند شبکه عربی داریم برای عراق؟ و چند شبکه فارسی داریم برای ایران؟ لذا اینکه آنها مثل ما هستند محل تامل است.

نکته سوم اینکه میگویید زنها نقطه قوت بودند کمی قبول دارم و کمی قبول ندارم. امام میفرماید تاثیر زنها در انقلاب از مردها بیشتر بوده ست. چرا؟ چون اگر مردها بیایند برون و زنها نیایند، ممکن است مردها را هم شُل کنند. اما اگر زنها بیایند مردها حتما میایند. اما اینکه زنها پاشنه آشیل شدند و فقه ما مردانه است رو بهش ان قلت دارم. بعد از انقلاب هرچه قانون گذاری شده در حوزه مردان و زنان بیشتر به نفع زنان بوده است.

مهمانان برنامه: خب پس یک جلسه بگذاریم راجع به حقوق زن در ایران و اسلام صحبت کنیم.

غلامی: در این ۴۰ سال اتفاقا اشتباه ما این بوده است که، ما تصور کردیم مشکل زنان حقوقی وقانونی است و هی خواستیم با قانون بهش قوت بدهیم. این اشتباه است. اما اینکه زنان پاشنه آشیلند و تهدید انقلابند رو قبول ندارم. خیلی از خانم هایی هستند که پوششان با شما فرق دارد، به انقلاب پایبندند. یک نمونه اش سفر رهبری در سال ۹۱ به بجنورد است. آنجا آقا در دیدار با روحانیان یک بحثی را مطرح کردند که خب آنجا خانم هایی بودند که کف دستشان نوشته بودند جانم فدای رهبر و روی صورت هم پرچم ایران داشتند و حتی بعضی شان گریه هم میکردند. خب آقا گفتند میشود این خانم را برانیمش و این حقه که برانیمش؟ و آنجا این شعر را خواندند که ای شیخ آیا هرآنچه می نمایی هستی؟ من این را که زنان پاشنه آشیل انقلابند و اونها الان دارند برای ما دردسر درست میکنند را قبول ندارم.

 

ضرورت شناخت اولویت های بانوان

اما اینکه آیا مدیریت امور بانوان در کشور درست اجرا میشود یا خیر سر این ان قلت دارم. مثلا الان بحث داریم که خانم ها وزیر بشوند. آیا الان مسئله خانم ها این هست که وزیر بشوند؟ یک وقتی یک کسی به ما گفت اگر شما مدیر اموربانوان باشد چکار میکنید؟ گفتم اگه دستم باز باشه و پولم زیاد باشه هزارتا مجتمع ورزشی فرهنگی تفریحی ویژه بانوان میزنم. باید فضایی باشد که زنها تحرک داشته باشند و بعنوان زن راحت باشند. فضای جامعه ما خیلی وقتها به زنها اجازه زن بودن نمی دهد. این خیلی موثر تر است تا اینکه ۲۰ تا زن فرماندار شوند.

مهمانان برنامه: آقا دکتر خیلی تاثیر دارد. فضای سیاسی ما مردانه و خشن است اگرزنها حضور داشته باشند فضا تلطیف میشود و فرهنگی میشود.

غلامی: خب چرا رای نمی دهید که زنها نماینده مجلس بشوند؟

مهمانان برنامه: آقای دکتر توی دانشگاه ما میخواهیم یک فعالیت دانشجویی انجام بدهیم نگاه آقایان به ما تحقیرآمیز است چه برسد به اینکه بخواهیم برویم مجلس. من خودم به زن رای نمیدهم بروند مجلس چون فکر میکنم در قد و قواره ی نمایندگی نیستند…

غلامی: این از حقارت آدمهاست. من خودم گفتم در این برنامه غیر از مجری هیچ مهمان آقایی حضور نداشته باشد. من طرفدار اون نگاه نیستم. این ناشی از کوچک بودن آدمهاست. فقط آدم حقیر از تحقیر کردن دیگران لذت میبرد.

 

چرا سلبریتی ها در خارج از کشور باید حجاب داشته باشند

(رو به مجری) حالا بپردازیم به سوال شما. اینکه سلبریتی می رود اونجا باید حجاب داشته باشد و یا کسی از آنجا میاید باید حجاب داشته باشد؛ ببینید اینجا چند تا نکته هست که باید موردتوجه قرار گیرد.

حجاب به مسلمانان اختصاص ندارد

۱)آیا حجاب فقط مال مسلمانهاست؟ یعنی ما طوری صحبت میکنیم که حجاب فقط مال مسلمانهاست ولاغیر. ادیان اصلی یعنی مسیحیت، یهود، اسلام و زرتشت در همه حجاب آمده و اگر بیشتر از اسلام نباشد کمتر نیست. در میان آیین های انسان ساز مثل کنفوسیوس ها، برهمایی و بودیسم حجاب و پوشش مطرح است. در میان ملل یعنی به اعتبار سابقه فرهنگی مثل ایران باستان، مصر باستان،چین باستان و یونان باستان اینها همه حجاب و پوشش را داشته اند. یعنی اگر کسی وارد ایران میشود مثل این نیست که گویا قبل از ورود به مرزها طبیعت گرا و عریان بوده ویک دفعه که می رسد به لب مرز میگوییم باید حجاب و پوشش داشته باشی. اینطور نیست. حجاب به مسلمین اختصاص ندارد.

مهمانان برنامه: به مدل اسلامی اش بله اختصاص دارد. خیلی از خارجی هایی که وارد میشوند دین ندارند لائیکند.

مهمانان برنامه: استاد بحث حجاب بحث ستر است…

غلامی: اتفاقا حجاب سر در میان یهود، مسلمان، مسیحی و زرتشت هر سه وجود دارد. توصیه میکنم بحث حجاب در غرب را از کتاب ویل کاکس ببینید. از ۱۵ قرن قبل از ولادت حضرت مسیح تا حداقل قرن ۱۹، ببینید حجاب زنها در غرب حتی حجاب سر به چه صورت بوده است، نه فقط حجاب به معنای پوشش بدن، فقط ببینید حجاب سرشان چقدر بوده است.

این مطلب را هم ببینید: تاریخچه حجاب در ایران و جهان از دوران باستان تا اکنون + تصاویر مستند

تفاوت الزام به حجاب و الزام به بی حجابی

۲) نکته دوم اینکه ببینید تفاوت الزام به حجاب و الزام به بی حجابی در چیست؟ فرق اینکه یک نفر میاد میگوییم حجاب داشته باش و یک نفر می رود اونجا میگویند حجاب نداشته باش تفاوتش در چیست؟ یک نفر مسیحی یا یهودی است و یا قائل به حجاب نیست و میخواهد بیاید به ایران، ما میگوییم قانون ما پوشش است، حجاب کن . قانون ما با عقیده اش ضدیت ندارد بلکه غیریت دارد. و ما درواقع بهش می گوییم کاری که نمیکردی را انجام بده. کار خلاف عقیده را بهش تحمیل نکردیم. اما اگر یک ایرانی برود خارج و بهش بگویند حجاب نداشته باش، این قانون با عقیده او ضدیت دارد نه غیریت.

مهمانان برنامه: ببخشید وقتی به حجاب عقیده ندارد چی؟

غلامی: ببخشید ملانیا ترامپ به حجاب عقیده دارد؟ وقتی می رود واتیکان یه چیزی می اندازد روی سرش.

فرانسه طبق قانون اساسی اش حق منع حجاب را ندارد

۳) نکته بعدی تفاوت در مبانی است. این نکته را هم در پرانتز عرض کنم که میفرمایید فرانسه حق الزام به بدپوششی ندارد ولی ما حق الزام به پوشش را داریم، پس ما هم حق نداریم پوشش را الزام کنیم! این درست نیست و اتفاقا فرانسوی ها براساس قانون اساسی شان اصلا حق ندارند بدپوششی را الزام کنند چون یک مبنایی برای قانون دارد که نمی تواند حجاب را منع کند. ولی ما براساس قانونمان میتوانیم حجاب را الزام کنیم.

فرانسوی ها براساس قانون اساسی شان اصلا حق ندارند بدپوششی را الزام کنند چون یک مبنایی برای قانون دارد که نمی تواند حجاب را منع کند. ولی ما براساس قانونمان میتوانیم حجاب را الزام کنیم.

مهمانان برنامه: قانون ما براساس شرع و قرآن است دیگر. خب در شرع هم داریم که اگر قانونی موجب گریز شهروندان از دین بشود میتونیم جلویش را بگیریم

غلامی: کجای دین این را داریم؟

مهمانان برنامه: خب عقلا میشود اثباتش کرد

عقل شما یا عقل من؟ کدام ملاک است

غلامی: خب عقلا میفرمایید عقل شما یا عقل من؟ نشسته بودم توی تاکسی راننده آهنگی گذاشته بود گفتم میشه قطع کنید پرسید حرامه؟ گفتم بله. گفت: درسته براساس قرآن و سنت حرام است ولی باید به عقل و اجماع هم دقت کنیم. تعجب کردم که راننده تاکسی چقدر اطلاعاتش خوب است. شک هم کردم معنیش را دقیق بداند. پرسیدم ببخشید منظورتان از عقل دقیقا کدام است؟ گفت: همین عقل ماها. عقل شما میگوید نگذارید عقل من میگوید بگذارید. پرسیدم حالا کدام عقل حاکم است؟ گفت ولش کنید برویم سر اجماع. وقتی همه فامیل میگویند حلال است یعنی حلال است دیگر. کدام عقل است که حاکم است؟ آن عقلی است که بی پیرایه است و تحت تاثیر چیزی قرار نگرفته است. وگرنه به عقل من باشد خواندن نماز صبح هم خیلی زحمت دارد. اگر این عقل باشد هر روز باید احکام اسلامی را تغییر دهیم. چون هرکسی از یک چیزی خوشش میاید.

کدام عقل است که حاکم است؟ آن عقلی است که بی پیرایه است و تحت تاثیر چیزی قرار نگرفته است. وگرنه به عقل من باشد خواندن نماز صبح هم خیلی زحمت دارد. اگر این عقل باشد هر روز باید احکام اسلامی را تغییر دهیم. چون هرکسی از یک چیزی خوشش میاید.

مهمانان برنامه: من گاهی به زنانی که می خواهند مادر شوند و بچه داری کنند و چادری هم هستند میگویم ببین ما نباید موجب وهن به حجاب بشویم. اگر نمیتونی هم بچه داری کنی و هم چادرت را نگه داری یک مانتوی پوشیده بپوش. قضیه حجاب هم همینه. ما به یک خارجی که اصلا اعتقاد ندارد و از طرفی میگوید به آزادی عقیده من بعنوان انسان باید لحاظ شود میگوییم حجاب داشته باش

غلامی: شاید طرف طبیعت گرا باشد، آزاد است عریان بیاید؟

اگر طرف قبول نداشته باشد بحث قانون مطرح میشود. شما می روید خارج از کشور رانندگی سمت راست است میتونید بگید من قبول ندارم میخواهم سمت چپ رانندگی کنم؟ قانون یک مبنایی هم دارد که وقتی کسی وارد کشور میشود ما از او چیزی میخواهیم که با عقیده ش غیریت دارد ضدیت ندارد. اما اگر در خارج از کشور به من گفته شود که حجاب نداشته باش با عقیده من ضدیت دارد.

این مطلب را هم ببینید:   متن برنامه بدون توقف با موضوع حجاب (قسمت 8 و 9)

جایگاه اجتماعی اشخاص، الزاماتی بهمراه دارد

اما درمورد بازیگرها.(رو به مجری) فرض کنید شما میشوید کاندیدای ریاست جمهوری. آیا حریم خصوصی که شما دارید با ما شش نفر مساوی است یا خیر؟

مهمانان برنامه: قطعا فرق دارد

غلامی: شما مجبورید حریم خصوصی تان را بازتر کنید. مردم حق دارند از شما بیشتر از ما ۶ نفر بدانند. چون شما خود را در معرض یک موضوعی قرار دادید و یک شخصیت حقوقی پیدا کردید.

مثال دوم؛ من یک آدم معمولی ام با یک خانه خیلی مجلل، ماشین مدل بالا و لباس های فاخر با درآمد حلال وخمس و زکات هم میدهم. شما نمی توانید به من ایراد بگیرید. ولی من اگر استاندار شوم حق استفاده از آن خانه و ماشین و پوشش را ندارم. حقوقم هم حلال است خمس و زکاتش را هم پرداخت کردم اما حق ندارم استفاده کنم چون پذیرفتم یک مسئول حکومت اسلامی باشم. با پذیرش یک عنوان یک امر حلال برمن حرام میشود.

حالا ما ۷ نفر از کشور خارج میشویم. هرطور بخواهیم لباس میپوشیم و رفتار میکنیم . اتفاقی که برای مردم عادی میفتد و کسی هم کاری ندارد بهشان. ولی یک وقتی ما بعنوان یک شخصیت حقوقی می رویم حالا ورزشکار، بازیگر یا دانشمند. اگر آن شخصیت حقوقی را که به اعتبار منافع این کشور برای شما ایجاد شده را پذیرفتید باید به الزاماتش پایبند باشید. و لذا اگر کسی به عنوان فردی عادی خارج شد[مخیر است] همانطور که الان خیلی ها نه در کشور دیگر بلکه در هواپیما پوششان را تغییر می دهند. آیا کسی به آنها کاری دارد؟ اما اگر قبول کردید در جایگاهی قرار بگیرید الزامات آن جایگاه را باید رعایت کنید.

مجری: شما گفتید خارجی که میاید ایران حجاب با عقایدش مغایر نیست. درصورتیکه خیلی از خارجی ها حجاب را نماد جنسیت گرایی می دانند. یعنی میگویند با حجاب جنسیت بولد میشود. و برای همین است که بسمت منع حجاب می روند. البته ما با این مخالفیم ولی بهرحال این نشان می دهد پشت این کار هم عقیده ای وجود دارد. خوب فردی که در کشوری هست که این عقیده در آن حاکم است چرا باید در ایران آن را بپذیرد.

غلامی: ببینید این کشورها اصلا این حق را ندارند که حجاب را منع کنند و در راسشان هم فرانسه است. از سال ۱۹۸۹ در مدرسه گابریل هاوز این قضیه آغاز شد که ۳ دانش آموز دختر با حجاب رفتند و این بحث ها شکل گرفت. تا ۱۵ مارس ۲۰۰۴ که فردی بنام برنارد استاسی از طرف ژاک شیراک مامور شد تا گزارشی آماده کند و در نهایت به قانون منع حجاب منجر شد. آیا قانون منع حجاب را مردم فرانسه تایید کردند که شما میفرمایید مردم فرانسه بخاطر قانون کشورشان وقتی میخواهند به کشور ما بیایند به یک چیزهایی ملزم میشوند؟

مجری: خب در پارلمان تصویب شده دیگر. پارلمان را هم مردم انتخاب می کنند. نمیشود بگوییم قبول ندارند.

غلامی: خوب مجلس ما قانون حجاب گذاشته آیا قانون مردم عادی را ملزم میکند که در کشور دیگر حجاب را رعایت کنند؟

مجری: ببینید بعضی کشورها عقیده دارن حجاب نماد جنسیت است و وقتی میایند ایران، حجاب مخالف عقیده شان است [و اتفاقا غیریت دارد با عقیده شان]

غلامی: یک کشور نام ببرید برای این موضوع!

مجری: در فرانسه یکی از مبانی تصویب این قانون نماد جنسیت است.

غلامی: الان یک خانم توی خیابان روسری داشته باشد باهاش برخورد می کنند؟

مجری: برخورد نمی کنند ولی در قانونشان منع حجاب تصویب شده است.

غلامی: ببینید ما تصور میکنیم در خارج از کشور قانون، الزام به بدپوششی است. همچین قانونی هیچ جای دنیا نداریم و قانون نوامبر ۲۰۰۴ هم اینست : منع استفاده از نمادهای مذهبی در کالج ها! حالا نماد مذهبی چیست؟ کلاه یهودی، ستاره داوود، صلیب مسیح، حجاب اسلامی و دستار هندوها است. در اکتبر ۲۰۱۰ روبنده را منع میکنند. [علاوه بر فرانسه] هلند، آلمان و بلژیک هم ممنوعیت هایی گذاشتند. ولی اینکه یک خانمی با پوشش مشابه شما برود به کشور آنها هیچ مخالفتی با قانونشان ندارد.

مخالفت با قانون منع حجاب در فرانسه

الان ما دوتا بحث داریم:۱- آیا خوبه که الزام کنیم؟ ۲_ آیا کشورهای دیگر میتوانند حجاب را منع کنند؟ که گفتیم نمیتوانند و همین مقداری را هم که فرانسه ممنوع کرده با قانون اساسی و قوانین بین المللی مورد پذیرش فرانسه در مغایرت است. همین الان در فرانسه حقوقدانانی هستند که از سال ۲۰۰۴ دارند میگویند این قانون با قانون کشور فرانسه در تعارض است.

مجری: الان زنانی هستند در کشورهای دیگر مثل مردان لباس میپوشند، مدل موهاشون را مردانه می زنند و میگویند میخواهند زنانگی شان به چشم نیاید، الان اون بیاید ایران ما قانون خودمان را بهش تحمیل میکنیم.

مهمانان برنامه: حتی در کشور خودمان هم خیلی ها حجاب را دوست ندارند نه تنها اعتقاد ندارند دوست هم ندارند. رعایت میکند ولی تحت فشار هست

مهمانان برنامه: و اینها اصلا اعتقاد دارند که خدا موها را آفریده اصلا چرا باید بپوشانندش.

مهمانان برنامه: اصلا ریشه های حجاب بد خیلی چیزها می تواند باشد مثل فساد اخلاقی، تربیت غلط، جوزدگی و غربگرایی. همه ی اینها هست. ولی چطور شده که قبل از رفع کردن همه ی اینها الزام را قرار دادند.

وقتی رعایت قانون، اختیاری شود

غلامی: حالا درباره حجاب در ایران در جلسه قبل گفتیم که ما حق مطلب را در زمینه شناخت ادا نکردیم. اما اگر به هر دلیلی یک چیزی قانون جامعه شدآیا ما میپذیریم که افراد براساس علایقشان نسبت به الزام یا عدم الزام آن تصمیم بگیرند و رفتار کنند یا نه؟ آیا می پذیریم که امری که قانون جامعه است را کسی به صرف اینکه میگوید من دوست ندارم قانون را رعایت نکند؟

مهمانان برنامه: اینجا قبول کردیم حجاب یک مسئله ارزشی است، حالا این مسئله ارزشی را ما خیلی به زیبایی باید رواج داده شود. ما به بدترین وجه ممکن داریم ترویجش میکنیم.

غلامی: ما الان قوانینی داریم که قبلا نبوده . مثلا قوانین جزایی سال ۱۳۹۲ که قوانین جزایی خوبی در کشورهایی دیگر اجرا میشد که ما آمدیم جایگزین کردیم و داریم استفاده میکنیم. مثل مجازات های جایگزین حبس یا تعویق صدور حکم یا … . کسی منکر این نیست که قانون میتواند عوض شود. ولی بپذیرید که اگر قانونی که الان قانون است کسی به صرف اینکه دوست ندارد رعایت نکند آنوقت سنگ روی سنگ بند نخواهد شد. یعنی آدم ها به این نتیجه برسند که اگر صلاح دانستم فلان قانون را رعایت میکنم اگر صلاح ندانستم خیر. بطورمثال در بعضی ادارات بعضی کارمندان رشوه میگیرند و بهشان هم که میگویی توجیه شان اینست که حقوقی که میگیرم به اندازه زحمتم در این اداره نیست. این آدم از اونی که دزدی میکند و می داند که دزد است خطرناک تر است. نفر اول خطای خودش را میفهمد ولی دومی تصور میکند محق است. اگر این باب شود که طرف بگوید دوست ندارم و انجام نمی دهم ممکن است خیلی از عناوین قانونی دیگر هم برایش این اتفاق بیفتد.

مهمانان برنامه: خب استاد الان مگه اینطور نیست؟ مرم براساس قانون عمل میکنند یا هرکس هرجور دوست دارد عمل میکند؟

غلامی: افراد براساس اشتباهی که نسبت به قانون دارند جور دیگری دارند عمل میکنند. ولی در اینکه ریشه این اشتباه چیست جلسه قبل مفصلا توضیح دادیم.

مهمانان برنامه: چرا تجدید نظر نکنیم در این قانون؟

غلامی: ما الان سر اینکه مجلس چکار باید بکند یا نهادهای دیگر چه وظیفه ای دارند که بحث نمی کنیم. الان یک مثالی بزنم که با شما همراهی کنم؛ درکشور ما متولی حجاب وعفاف وزارت کشور است. واقعا حجاب موضوع امنیتی است که به وزارت کشور واگذار شده است؟ اولین اتفاق مثبت اینست که این را از وزارت کشور بگیرند و بدهند به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. بنابراین جای این اشتباه دیده شده و لذا من با خیلی از حرف های شما موافقم. ولی شما یک صحبت درست را مبنای یک برداشت نادرست قرار دادید.

مهمانان برنامه: چرا ما این رو به وزارت فرهنگ نمی دهیم و از حالت عرفی و قانونی خارج نمیکنیم؟

غلامی: حالا در رابطه با اینکه گفتید این مسئله ارزشی است و قانون نباید داشته باشد. من از شما سوال می کنم ما بگوییم برای حجاب قانون نداریم و نهادهای فرهنگی شروع کنند به کار کردن، پس مردم فعلا در مورد پوشش الزامی ندارند. فرهنگی کار کنیم ببینیم در نهایت چه چیزی درمیاید و بگویم مردم شما هرطور دلتان خواست؟

مهمانان برنامه: خب بیاییم بگوییم روانشناسان اجتماعی جلسه بگذاریم و به مردم بگوییم در این چارچوب میتوانید آزادی داشته باشید. تنوع پوشش داشته باشید

غلامی: خب روانشناسان اجتماعی مشروعیت نظرشان از کجا آمده؟ الان نماینده های مجلس که با رای مردم وارد مجلس شدند و قانون گذاشتند را قبول نداریم، بعد روانشناسان اجتماعی بیایند و قانون بگذارند را قبول میکنیم؟

مهمانان برنامه: ببینید این قانونی که هست دیگر جواب نمی دهد.

مهمانان برنامه: ما نمیگوییم بی قانونی باشد، چون اگر بی قانونی باشد اوضاع از این چیزی که هست خیلی بدتر میشود. ما میگوییم قانون باشد ولی یک مقدار تلطیف شود.

این مطلب را هم ببینید:   برنامه بدون توقف با موضوع حجاب (قسمت 6)

غلامی: چطوری باشه؟

مهمانان برنامه: یعنی فرهنگ سازی باشه

غلامی: خب قانونه چطوری باشد؟

مهمانان برنامه: یک کمی از اینی که هست آزادانه تر باشد

غلامی: چقدر؟

مهمانان برنامه: هرکسی با هرعقیده ای یک سری محدودیت ها را رعایت کند و آزادانه در جامعه حضور پیدا کند.

غلامی: با چه مبنایی باید محدودیت را رعایت کند ؟

مهمانان برنامه: گفتیم خب قانون کشور هست به هرحال باید رعایت شود.

غلامی: خب الان قانون را داریم. شما الان قانون را بخواهید عوض کنید و هر قانونی بخواهید بگذارید من از شما سوال میپرسم مبنایش کجاست؟ الان مبنای قانون گردی صورت و دستها تا مچ است. بعد شما قانون را برمیدارید و میگویید تا اینجا [ وسط سر] اشکالی ندارد من میپرسم بقیه ش پس چی؟

مهمانان برنامه: نه برخورد الزامی را بردارید

غلامی: خب برخورد الزامی را برداریم چی بجایش جایگزین کنیم؟ برایش راهکار بدهید

مهمانان برنامه: شناخت و فرهنگ سازی

مهمانان برنامه: من راهکار بدهم برایش؟ ببخشید من مسئله را جای دیگری میبینم. مردم میگویند ما نیاز به امنیت داریم، امنیت هم یعنی احساس نکنم اون بالادستی دارد اختلاس میکند یا خلاف دیگری انجام میدهد. تو حیطه های مختلف نیازهای من برطرف بشود. چطوری است که خیلی ها میروند در خارج از کشور، به قوانینش تن میدهند، میگویند این دارد به نیازهای من جواب میدهد، رفاه و امنیت من را تامین میکند من هم میگویم پس به قوانینت تمکین میکنم. ولی الان طرف میاد میگه آقا هیچ کجای مملکتت درست نیست بعد به من گیر دادی؟ خب نکن دیگه گیر نده. تو که همه چیت خرابه بگذار این یکی هم خراب باشد.

مهمانان برنامه: وقتی قانون میشود و میرود در سیاست گذاری مردم میگویند مگر اونهای دیگه را درست کردی که حالا من به حرفت گوش بدهم.

غلامی: یعنی مردم میگویند حجاب مشکل فرهنگی است و وقتی اقتصاد خراب میشود میگویند به فرهنگ هم کار نداشته باش؟

 

علت اصلی مشکلات اقتصادی

بگذارید یک گلایه کنم از مردم، ببینید مردم میگویند ما مشکلاتی داریم. یک سوال ما موشک سازی را کی شروع کردیم؟ بعد از جنگ. الان جزو کشورهای برتر جهان در زمینه موشک سازی هستیم. خودروسازی را کی ما شروع کردیم؟ ۷۰ سال پیش، یعنی از قبل از انقلاب. ولی اون چیزی که میسازیم اصلا ماشین نیست و قیمتش هم که خوب بصورت روزافزون است. خوب ما چرا در موشک سازی که تکنولوژی بسیار پیشرفته تری دارد وضعیت بهتری داریم؟ مسئله مدیریت است.

ما در مدیریت موشک سازی یک فضایی حاکم کردیم ولی در مدیریت خودروسازی یک فضا. موشک سازی همیشه یک مدیریت داشته آن هم نیروی نظامی است ولی خودروسازی چطور؟ دست دولت هاست. دولت ها قوانین کی را اجرا میکنند؟ مجالس را. مجالس و دولت ها را چه کسانی انتخاب میکنند؟ نمیخواهم بگویم دولت ها هیچ کاره هستند و کلا مردم مقصرند، سوالم اینست که مردم انتخاب کننده مجالس و دولت ها هستند و همین فسادهای اقتصادی که میگویید غالبا در سیستم بانکی اتفاق می افتد و همه زیر نظر بانک مرکزی است که رییسش توسط وزیر اقتصاد معرفی می شود. الان غیر از منتخبین مردم، در انتخاب مسئولین نظام بانکی چه کسی اثر دارد؟ بعد چرا اینطور میشود؟ مثلا شورای شهر میخواهیم انتخاب کنیم، ورزشکار، هنرمند نمیخواهم شهر خاصی را بگویم ولی آیا اینها حل کننده مشکلات شهرها هستند؟

مهمانان برنامه: این درست که مردم در انتخاب هاشون باید دقت کنند اما این هم در نظر داشته باشید که مردم بی اعتماد شدند.

غلامی: مردم الان کلی متولی پیدا کردند. من هم مردم را در اتوبوس و تاکسی دیدم و میبینم و باهاشون حرف زدم. ازشون هم میپرسم .اسم طرف برای انتخابات اعلام شده، رفتی تو گوگل زدی هیجی ازش نشان داده نشده، فقط از سر لجبازی رای دادی. بعد چرا توقع دارید همه چیز درست بشود؟ من نمیگویم همه نماینده ها بدند. نه خیلی هاشون هم خوبند و باسوادند. یعنی من با راننده های تاکسی صحبت میکنم آخرش همشون میگویند باید سطح خودمان را بالا ببریم و باید بیشتر دقت کنیم. لذا اینکه شما میگویید مردم، من باهاش مسئله دارم. چون شما الان میگویید مردم این را میگویند و من میگویم نخیر آن را میگویند.

مهمانان برنامه: بینید من حرفتان را قبول دارم ولی نقش نخبگان را هم بیاوریم وسط. حجاب را الان یک عده میگویند فرهنگی است. یک عده میگویند اجتماعی و یک معضلی شده است. حالا ما نشستیم اینجا هی میگوییم هیچ کس هیچ کاری نمیکند. ما بیاییم یک برنامه ۱۰ ساله بنویسیم برای اینکار.

غلامی: یک کتابی از آقا هست بنام اشک باید رازدار باشد. حضرت آقا در ایام ریاست جمهوری به روحانیون حوزه علمیه میگویند _به کسی برنخورد_ نمیشود در ایام ماه ذی حجه یعنی قبل از محرم همه یک جا جمع شوید و در مورد یک موضوع واحد در ماه محرم صحبت کنید؟ درمورد یک موضوعی که مسئله مردم است. نمیشود واقعا در یک دهه محرم همه منابر به سراغ پوشش بروند؟ نه حجاب بلکه پوشش.

 

مسئله حجاب را نباید با خودِ حجاب حل کنیم

ما مشکلمان این هست که میخواهیم مسئله حجاب را با خود حجاب حل کنیم. این غلطه. ما یک اصلی داریم به نام حیا که عام است. حیا یک حسی است که انسان با رعایتش از ملامت و سرزنش فرار میکند. یعنی الزامات قانونی و عرفی را رعایت میکند. این میشود حیا. امام صادق (ع) میفرمایند اگر حیا نبود کسی به قولش وفا نمیکرد. حیا گزینه هایی دارد که یکی اش عفاف است و عفاف ۵ بخش دارد که یکی اش حجاب است. عفاف ۵ بخشش نگاه کردن، حرف زدن، راه رفتن، آرایش کردن و پوشش است. یعنی اگر حیا را و عفاف را حل کنید حجاب خودبخود حل میشود. و ما دیگر با خانم های محجبه و غیر عفیف روبرو نمیشویم. خانم حجاب دارد ولی با آرایش. حجاب دارد ولی عفاف ندارد. لذا هر عفیفی محجبه است ولی هر محجبه ای عفیف نیست.

اینکه نخبگان بیایند خیلی خوب است. مشکل ما شناخت و گفتگوست. اینکه کسانی بیایند و بنشینند صحبت کنند. شاید طرفین حرف همدیگر را قبول نکنند ولی در عوض بهش فکر میکنند. اینکه نخبگان گفتگو کنند خوب است اما اینکه قانون را بخاطر اینکه یک عده نمیخواهند گفت و گو کنند تعطیل کنیم امکان پذیر نیست. ما در علم حقوق میگوییم قانون بد از بی قانونی بهتر است.

مهمانان برنامه: خوب قانون بد نگذاریم ولی فکر چاره کنید که ۵ سال دیگر دوباره اینجا ننشسته باشیم

غلامی: خوب این جلسه ای که دورهم نشستیم و گفتگو کردیم یعنی به اینکه برای حجاب باید گفتگو و چاره اندیشی کرد معتقد بودیم. این جلسات اصلا نباید الان برگزار شود من خودم به شدت به صداوسیما انتقاد دارم. یک وقتی به دوستان میگفتم که سال ۵۸ انقلاب پیروز شده بود و پایه های انقلاب به شدت روی هوا بود. در تلویزیون آقای کیانوری، شهید بهشتی و آقای مصباح می نشستند مناظره میکردند. الان سال ۹۷ هست و پایه های جمهوری اسلامی از وسط کره زمین ردشده.(یعنی محکم شده) ما میگیم توی تلویزیون درباره موضوعاتی که خط قرمز است مناظره برگزار کنید. ما اگر در تلویزیون مرتب و بصورت زنده در این مناظره برگزار کنیم نتیجه گفته شدن حقایق همان میشود که شما گفتید.

مجری: خوب من برای جمع بندی اگر بخواهم برگردم به همان موضوع حجاب قانونی که باهاش بحث را شروع کردم، چرا ما در ایران با اکثریت مسلمان قانون برای حجاب داریم، ولی در سایر کشورهای مسلمان مثل عراق و مالزی قانون نداریم ولی مردم حجاب را رعایت میکنند؟

فحشا در کشورهای اسلامیِ بی قانون

غلامی: رعایت نمیشود در ترکیه و مالزی. مالزی حتی در فحشا با کشورهای فیلیپین و ویتنام درحال رقابت هست. ترکیه ۲۰۱۶ حدودا ۴میلیون دلار از فحشا درآمد کسب کرد. حالا اینکه چرا حجاب قانونی نیست علتش این است که در قانون اساسی که نوشتند نخواستند احکام اسلامی را پیاده کنند. برای همین بسیاری از قوانینشان براساس اسلام نیست. اینکه شما الان میبینید در کشوری مثل آذربایجان که درصد مسلمانانش از پاکستان هم بیشتر است ولی مسابقاتی در این کشور برگزار میشود که کشورهای غربی هم جرات برگزاریش را ندارند. ما در جهان کشور اسلامی که مجری احکام اسلامی باشد غیر از ایران نداریم. و اونهایی هم که اکثریت مسلمان هستند به لحاظ نظریات سیاسی هیچ کدام در مقابل قدرتهای سیاسی نایستادند که اقتضائات ما را داشته باشند.

مهمانان برنامه: آیا این کشوراسلامی نسبت به کشورهای غیراسلامی موفق تر تونسته باشه؟

غلامی: بله، همین الان حرف های اقتصادی که زدید نمیدونم خبر دارید یانه، ما الان جزو ۲۰ اقتصاد برتر دنیا هستیم. این گرفتاریهای اقتصادی شما را گیر نیندازد. ما خیلی از راه اقتصاد را رفتیم ویک قدم دیگر داریم تا انقلاب اقتصادی رخ بدهد. لذا ما را با عراق و افغانستان و پاکستان مقایسه نکنید. شما تشریف ببرید به این کشورها و وضع اقتصادی و وضعیت رفاه این مردم را ببینید.

ولی یه سوالی هست اگر شد بپرسید که ما بواسطه اسلام یا حجاب عقب نیفتادیم؟

ادامه دارد…

متن کامل برنامه بدون توقف با موضوع حجاب (قسمت اول)

متن کامل برنامه بدون توقف با موضوع حجاب (قسمت دوم)

متن کامل برنامه بدون توقف با موضوع حجاب (قسمت سوم)